"Ο Ελύτης του έρωτα τα ρω και του Ηλιάτορα του ήλιου"

ΤΟ 2011 ΕΙΝΑΙ ΧΡΟΝΙΑ ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΗ ΣΤΗΝ ΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΟΔΥΣΣΕΑ ΕΛΥΤΗ

Ετικέτες

μελοποιημένα ποιήματα
ο ποιητής μας

Τετάρτη 22 Φεβρουαρίου 2012

Γνωστοί καλλιτέχνες διαβάζουν Ελύτη

Αναρτήθηκε από antigonib στις 1:16 μ.μ.

Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου BlogThis!Μοιραστείτε το στο Twitter Μοιραστείτε το στο Facebook Κοινοποίηση στο Pinterest

Ετικέτες ο ποιητής μας

1 σχόλιο:

antigonib9 Μαρτίου 2012 στις 8:19 π.μ.
ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΕΣ ΟΙ ΑΞΕΧΑΣΤΕΣ ΦΩΝΕΣ ΤΟΥΣ!
ΑπάντησηΔιαγραφή
Απαντήσεις

Προσθήκη σχολίου

Φόρτωση περισσότερων...

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση Αρχική σελίδα

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)

κολάζ με εικόνες Ελύτη

Το κολάζ μας

Σας καλοσωρίζουμε στο ταξίδι μας με προορισμό την ποίηση του Οδυσσέα Ελύτη!

Αναγνώστες

Αρχειοθήκη ιστολογίου

Μαρτίου (3)
Φεβρουαρίου (6)
Δεκεμβρίου (7)
Νοεμβρίου (1)

Πληροφορίες

antigonib

Προβολή πλήρους προφίλ

Λακωνικόν

Ὁ καημὸς τοῦ θανάτου τόσο μὲ πυρπόλησε, ποὺ ἡ λαμ-
ψη μου ἐπέστρεψε στὸν ἥλιο.
Κεῖνος μὲ πέμπει τώρα μέσα στὴν τέλεια σύνταξη τῆς
Πέτρας καὶ τοῦ αἰθέρος
Λοιπόν, αὐτὸς ποὺ γύρευα, εἶμαι.
Ὢ λινὸ καλοκαίρι, συνετὸ φθινόπωρο
Χειμώνα ἐλάχιστε
Ἡ ζωὴ καταβάλλει τὸν ὀβολὸ τοῦ φύλλου τῆς ἐλιᾶς
Καὶ στὴ νύχτα μέσα τῶν ἀφρόνων μ’ ἕνα μικρὸ τριζόνι
κατακυρώνει πάλι τὸ νόμιμο τοῦ ἀνέλπιστου.
«Ἕξι καὶ Μία Τύψεις γιὰ τὸν Οὐρανό»

Σελίδες

Αρχική σελίδα
Φωτογραφίες του ποιητή μας
Η βιογραφία του ποιητή
Το ποιητικό του έργο
Η πεζογραφία του
Τα μελοποιημένα τραγούδια του
Πολύ γνωστά μελοποιημένα ποιήματά του

Ανθολογία ποιημάτων
Οδυσσέας ΕλύτηςΑπό το Άξιον Εστί:Τη γλώσσα μου έδωσαν ελληνική
Τη γλώσσα μου έδωσαν ελληνική.το σπίτι φτωχικό στις αμμουδιές του Ομήρου...Μονάχη έγνοια η γλώσσα μου στις αμμουδιές του Ομήρου...Εκεί σπάροι και πέρκεςανεμόδαρτα ρήματαρεύματα πράσινα μες στα γαλάζιαόσα είδα στα σπλάχνα μου ν' ανάβουνεσφουγγάρια, μέδουσεςμε τα πρώτα λόγια των Σειρήνωνόστρακα ρόδινα με τα πρώτα μαύρα ρίγη...Μονάχη έγνοια η γλώσσα μου, με τα πρώτα μαύρα ρίγη...Εκεί ρόδια, κυδώνιαθεοί μελαχροινοί, θείοι κ' εξάδελφοιτο λάδι αδειάζοντας μες στα πελώρια κιούπια.Και πνοές από τη ρεμματιά ευωδιάζονταςλυγαριά και σχίνοσπάρτο και πιπερόριζαμε τα πρώτα πιπίσματα των σπίνωνψαλμωδίες γλυκές με τα πρώτα-πρώτα Δόξα Σοι...Μονάχη έγνοια η γλώσσα μου, με τα πρώτα-πρώτα Δόξα Σοι!..Εκεί δάφνες και βάγιαθυμιατό και λιβάνισματις πάλες ευλογώντας και τα καριοφίλιαστο χώμα το στρωμένο με τ' αμπελομάντιλα ,κνίσες, τσουγκρίσματακαι Χριστος Ανέστημε τα πρώτα σμπάρα των Ελλήνων!Αγάπες μυστικές με τα πρώτα λόγια του Ύμνου...Μονάχη έγνοια η γλώσσα μου, με τα πρώτα λόγια του "Υμνου !..

Το Μονόγραμμα

Θὰ γυρίσει ἀλλοῦ τὶς χαρακιὲς

Τῆς παλάμης, ἡ Μοίρα, σὰν κλειδοῦχος

Μιὰ στιγμὴ θὰ συγκατατεθεῖ ὁ Καιρὸς

Πῶς ἀλλιῶς, ἀφοῦ ἀγαπιοῦνται οἱ ἄνθρωποι

Θα παραστήσει ὁ οὐρανὸς τὰ σωθικὰ μας

Καὶ θὰ χτυπήσει τὸν κόσμο ἡ ἀθωότητα

Μὲ τὸ δριμὺ τοῦ μαῦρου τοῦ θανάτου.

Ο ΕΛΥΤΗΣ ΜΑΣ ΤΑΞΙΔΕΥΕΙ ΣΤΟ ΑΙΓΑΙΟ!

Είμαστε ιδιαίτερα χαρούμενοι που είστε μαζί μας σε αυτό το ταξίδι των αναμνήσεων και των συναισθημάτων!

Παλίντροπον

Θάρρος: ὁ οὐρανὸς αὐτὸς εἶναι
Καὶ τὰ πουλιὰ του ἐμεῖς
ὅσοι ἄλλου δε μοιάζουμε
Καταποντισμένη μέσα μας
Θάλασσα δημητριακή μὲ γαῖες καὶ ἀχανῆ βουστάσια
Μόνος ἀπ’ ὄξω ἀπόμεινε ὁ ἡλίανθος
Ἀλλά ποιὸς εἶναι αὐτὸς ποὺ περπατάει στὸν ἥλιο
Μαῦρος ὅσο τὸ φῶς πιὸ δυνατὸ;
Θάρρος: ὁ ἄνθρωπος αὐτὸς εἶναι
Ὁ Κύων ποὺ λένε ἀλλ’
ὁ παρ’ ὀλίγο Ἀρχαλκυών
Ἅπλες ἀμάλαγες τοῦ Ἰουνίου νομάδες ἄνεμοι
Χαρακωμένα καστανὰ χώματα ποὺ ἀνεβήκαμε
Διψασμένοι γιὰ λίγη λάμψη ὄρους Θαβώρ
Ἀλλὰ τὶ νὰ ’ναι αὐτὸ ποὺ χαμηλὰ περνάει κι ἀνατριχάει
Σὰν ἄλλου κόσμου ποὺ ἔφτασε ἀεράκι;
Θάρρος: ὁ θάνατος αὐτὸς εἶναι
Στὴν παπαρούνα τὴν πλατιὰ
καὶ στὸ λιανό-λιανὸ χαμομηλάκι.
«Το Φωτόδεντρο και η Δέκατη Τέταρτη Ομορφιά »

Θέμα Φανταστικό Α.Ε.. Εικόνες θέματος από konradlew. Από το Blogger.